اخبار

بازیافت پلاستیک ها به کاهش بار محیط زیست کمک می کند، اما اکثر پلاستیک ها (91 درصد) تنها پس از یک بار استفاده سوزانده یا در محل های دفن زباله ریخته می شوند.کیفیت پلاستیک هر بار که بازیافت می شود کاهش می یابد، بنابراین بعید است که یک بطری پلاستیکی به بطری دیگری تبدیل شود. اگرچه شیشه قابل بازیافت و استفاده مجدد است، اما دوستدار محیط زیست نیست.شیشه از مواد غیر قابل تجدید از جمله سنگ آهک، سیلیس، خاکستر سودا یا شن و ماسه مایع ساخته شده است.استخراج سنگ آهک به محیط زیست آسیب می رساند، آب های زیرزمینی و سطحی را تحت تأثیر قرار می دهد، احتمال سیل را افزایش می دهد، کیفیت آب را تغییر می دهد و جریان طبیعی آب را مختل می کند.

آلومینیوم را می‌توان به‌طور نامحدود بازیافت و بازیافت کرد، اما مقدار زیادی از آلومینیوم با ارزش به محل‌های دفن زباله می‌رود، جایی که تجزیه آن 500 سال طول می‌کشد.علاوه بر این، منبع اصلی آلومینیوم بوکسیت است که از فرآیند تخریب محیط زیست (شامل حفاری زمین های بزرگ و جنگل زدایی) استخراج می شود و باعث آلودگی گرد و غبار می شود.

کاغذ و مقوا تنها هستندمواد بسته بندیبرگرفته از منابع کاملاً تجدید پذیربیشتر درختانی که برای تولید کاغذ استفاده می شود، برای این منظور کاشته و برداشت می شوند.برداشت درخت لزوماً به معنای مضر بودن آن برای محیط زیست نیست.درختان مقدار زیادی دی اکسید کربن مصرف می کنند، بنابراین هر چه درختان بیشتر کاشته و برداشت شوند، CO2 بیشتری مصرف می شود و اکسیژن بیشتری تولید می شود.

بسته بندی درست نیست، اما انجام آن سخت تر است.تلاش برای خرید محصولات بسته بندی نشده، کیسه های زیست تخریب پذیر یا آوردن کیسه های خود می تواند نسبتا آسان باشد.سازگار با محیط زیستکارهای کوچک برای انجام دادن